Jedan je od najstarijih ctračkih materjala. Star je koliko je i staro ljudsko poznavanje vatre. Ostacima sagorjelog drveta pretpovijesni crtači su crtali životinje i ljudske likove na stijenama špilja. Slikari su kasnije palili ugljen tako da su snopiće grančica vrbe obložili vatrom i pekli na žaru dok ne karbonizira. Ugljen se razlikuje od olovke po tome što je mekši i što ostavlja trag prašan i maglen. Crtači koji poznaju tu njegovu originalnu prirodu mogu postići vizualne efekte koje ne može dati ni jedan drugi materijal. U svom potezu ugljen sadrži maglenost i idealen je za ctranje ljudskog tijela ili portreta. Jednostavno rečeno najbolje dolazi do izražaja kod crtanja mekih sjena.